ДҰШПАНЫҢ ЖАРА САЛҒАНДА…

Өмірдің мына,
Жалғанын білем…
Дұшпаның сірә,
Шалғанын білем.
Жаныңа жара,
Салғанын білем…
Көңілің қатты,
Қалғанын білем.

Мұңайма балам,
Ауырып жараң…
Тұрса да шыда,
Бұл- сабақ саған.

Өмір осылай,
Құлап тұрасың.
Өтірік күліп…
Жылап тұрасың.
Құдайдан медет,
Сұрап тұрасың…
Одан да биікті,
Мұрат қыласың.

Ата- ана көңілі,
Алаң-ды балам…
Білдірме жауға,
Жараңды балам.

Тағдыр тәлкекке түсірмейтіндей,
Көрінем жаныңды түсінбейтіндей.
Мен- дағы талай қансырағанмын,
Жаным қаламай, хал сұрағанын…

Қасірет басып,
Сансырамадым,
Арымды сөйтіп,,
Аршып алғанмын.

Дұшпан аяқтан шалған кездерде,
Жаның жаралы болған кездерде.
Есіңе сақта, ұмытпай балам,
Қайғыңмен бетпе — бет қалған кездерде.

Жігерсіз іріп,
Қирап, сынады.
Жігерлі жігіт
Ширап шығады,
Өмір дегенің бір үлкен мектеп,
Қатеңнен сабақ жинаттырады.

Әділбек Қаба

ДҰШПАНЫҢ ЖАРА САЛҒАНДА..

Өмірдің мына,
Жалғанын білем…
Дұшпаның сірә,
Шалғанын білем.

Жаныңа жара,
Салғанын білем…
Көңілің қатты,
Қалғанын білем.

Мұңайма балам,
Ауырып жараң…
Тұрса да шыда,
Бұл- сабақ саған.

Өмір осылай,
Құлап тұрасың.
Өтірік күліп…
Жылап тұрасың.

Құдайдан медет,
Сұрап тұрасың…
Одан да биікті,
Мұрат қыласың.

Ата- ана көңілі,
Алаң- ды балам…
Білдірме жауға,
Жараңды балам.

Тағдыр тәлкекке түсірмейтіндей,
Көрінем жаныңды түсінбейтіндей.
Мен- дағы талай қансырағанмын,
Жаным қаламай, хал сұрағанын…

Қасірет басып,
Сансырамадым,
Арымды сөйтіп,,
Аршып алғанмын.

Дұшпан аяқтан шалған кездерде,
Жаның жаралы болған кездерде.
Есіңе сақта, ұмытпай балам,
Қайғыңмен бетпе — бет қалған кездерде.

Жігерсіз іріп,
Қирап, сынады.
Жігерлі жігіт
Ширап шығады,
Өмір дегенің бір үлкен мектеп,
Қатеңнен сабақ жинаттырады.

Әділбек ҚАБА фб парақшасынан