Поэзия және проза

Болса-дағы тағдырымыз сан алуан, Арғы атамыз көк бөріден нәр алған. Біз қазақпыз алты алаштан таралған, Ерлері көп, ежелгі жұрт саналған.

Жауын көп, жылы күндер кешігуде, Ел-жұрттың шыққандай-ақ есі мүлде. Адамдар бетпердені кигенменен, қоғамның бетпердесі шешілуде. Ұйықтамай, таң атқанда арай көрем,

Қара бұлттың – қара тай, қара тері моншақтап. Қара сирақ – қарағай, қарап тұрды тайсақтап. Қара жартас бетінде, қара тамшы

Ана тілін менсінбейтін арсыздар, Әлі біздің арамызда барсыздар. Тамырынан ажыраған қансыздар, Бар намыстан жұрдай болған жансыздар. Әншейінде кеуде керген, паңсыңдар

Күні кеше осы желіге жаңылпаштар салып, оның ел-елдегі оқушыларға жетуін өтініп, баршаңыздан қолдан келгенінше көмек берулеріңізді сұраған болатынбыз. Бұл өтінішімізді

Қарап отырсақ, қымбатшылық жағадан алып тұр. «Жау жағадан алғанда, бөрі етектен тартадының» кебі баяғы. Доллар анау «ұшып» кеткен. Мұнай мынау

Үрейленбе қарағым, Толмасын мұңға жанарың… Сан рет жеңген Қазағым, Төтеден келген ажалын. Оба, шешек, қарасан… Саусағың жетпес санасаң. Соның да

    Исраил Сапарбай   Дәрмені жоқ, Даты көп дімкәс қала Үнсіз қалған ұқсайды үнтаспаға. Көнбей жатыр әуенім әуселеме, Келмей

Өмір кейде биік құздың шетіндей, Кейде көркем сұлу қыздың бетіндей. Жеңімпаздың ұлықтайтын досы көп, Ал,жеңілсең мұңаясың жетімдей. Өмір кейде кең

Уақыт тоқтап тұрмайды, Бір қуаныш, бір қайғы. Өзгертуге шама жоқ, Тағдыр дейміз мұндайды. Атқан оқтай зырлайды, Өміріңді ұрлайды. Жанын адам