Әңгіме

Бір күні Әз Жәнібек хан қасына серіктерін ертіп, далада мал қарап жүрген бір жас балаға жолығады. Хан баладан сұрайды: Шырағым,

Қиқар ақсақал қолына құманын ұстап әдеттегідей ерте тұрып ауласын бір айналып шықты. Ұсақ түйек мал,тауықтары тұратын қора жайын,әжетхана,жазғы душты үлкен

—Еее, жаратқан ием, құдайым ай. Не кінәміз бар еді? Құдайдан сұрап алған жалғыз баламыз осылай болып қалатындай кімнің алдын кесіп

Бірде қонақта бір жап-жас жігіт: Бауыржан ата, сіз қай жүзге жатасыз? — деп сұрады. Мен тұтас қазақпын. Мені бөлшектеу мүмкін

Өмір қысқа… Арыстанға жолыққан нәрсе, бізге де жолығады… Біз үнемі жас қалпымызда болмаймыз… Біз үнемі күшті қалпымызда болмаймыз… Біз үнемі

Қызданай кемпір бестің шайын ішіп болып, жинала бастады. Сейсенбі, енесінің ешқайда қонаққа шақырылмағанын білетін кіші келінінің: «Әже, бір жаққа барасыз

Құралайдың салқыны — мамыр айының аяғына таман соғатын суықтық. Бұл кезде киіктер құралайларын желге қарсы өргізеді. Иә, жаңа туған төлдің

Бір кедей бала болды. Ол аш еді. Қатты ашыққан күйде жүріп, бір әдемі қыздың есігін қақты. Бірақ ол сұрайын деген

— Арланның иесі үйін сатуға қойып, өздері қалаға көшіп кетті. Иесіз қалған иттің жарытып ас ішпегеніне аптадан асты. Көшуге әрекет

«Ертеректе Нармамбет Ормамбетұлына еріп, Жетісу баурайына барып, бір байдың үйінде қонақтап жаттық, өзіміз бесеуміз. Қайтпақшы боп отырғанымызда, тәңертеңгі шай үстінде