Жақсы болса алғаның…

Қаз дауысты Қазыбек пен Әлібек батыр ел аралап келе жатса, жол бойында бір қария жолығады. Қарияға сәлем беріп, Әлібек батыр мынадай сауал қояды:

— Уа, ақсақал, ауыл берекесі қайтсе кетеді? Ақсақал сәл ойланып былай дейді:

— Ауыл ақсақалы шала болса, жігіттері алты ауызды ала болса, жасы үлкеніне жасы кішісі сен десе, сол ауылдың берекесі кетеді. Сонда Қаз дауысты Қазыбек би тұрып:

— Уа, қария, ал үй берекесі қайтсе кетеді? — дейді.

— Әйелің қабағын түйіп керілсе, шай құйып беруге ерінсе, ұлың ұрысқа сай болса, келінің керіске сай болса, қызың сумақай болса, сол үйдің берекесі кетеді, — деген екен қария.

— Ал ақсақал, не жақсы? Ақсақал бұл сауалға мүдірмей жауап беріпті:

— Атың жақсы болса — тіршілікте мінген пырағың. Балаң жақсы болса — жанып тұрған шырағың. Әйелің жақсы болса — досың жаныңа жиналып, риза болар қонағың.

— Ал не жаман?

— Атың шабан болса — тіршілікте көрген азабың. Балаң жаман болса — ғұмырлық көрген азабың. Әйелің жаман болса — досың сенен безініп, үйіңнен кетер қонағың, — депті қария…