Салт-дәстүр

Баланы табу – қиын, жақсылыққа бастау – одан да қиын деп білген қазақ халқы балаларды есейгенде Отанының, халқының азаматы етіп

-Жас келіндер қара шаңырақтың немесе ақсақалы бар үйдің төріне шықпайды. -Әйел адам орындыққа отырғанда аяғын айқастырмайды -Әйел адамдар көп алдында

Бүгінде жастарымыздың көбі мал союды білмейді. Білген күннің өзінде көпсандысы мал етін мүшелеп бұзуды біле бермейді. Бүгін біз оқырман біле

Ене келін түскен кезде ұл немерелі болу үшін оған ырымдап алғаш сойылған малдың ұлтабарын жегізеді. Жүкті әйел болса, біреудің үйне

«Бір баланың тұсауын қырық мыңға кесетін «Тұсаукесер центрі» ашылыпты. Не деген дарақылық? Баланың туған-туыстары кеспей ме? Білесің бе «атақ» деген

Қыз алып қашу — үйлену ғұрпының бір түрі. Халқымыздың дәстүрінде бұрын екі жас құда түсу жолымен, яғни әке таңдауы мен келісімі

«Келіні жақсы үйдің керегесі алтын», — дейді қазақта. Иә, қашанда жақсы әйел ерін ғана емес, отбасын да төрге сүйресе керек,

Бір тойда күтуші қыз шай сұраған ақсақалға құмандағы шайды сар еткізіп құйып берді. «Мына бала қайтеді-ей, шырылдатып құйған шайы кірдің

Қонақжайлық – қонағы айтпай қонатын, көршісі айтпай кіретін халқымыздың қанына сіңген дәстүрлік әдебі. Қонаққа үйдің төрін, астың дәмдісін ұсынып, соған