Поэзия және проза

Ата-анасын ешкім таңдап алмайды, Және оларда «жаман» деген болмайды. Қыршын кетсе бұл фәниден баласы Ата-ана үшін бұдан артқан жоқ қайғы.

Осы менің қу жаныма не керек екен?! Әйтеуір бір ауырлық басты да қойды. Кімге? Неге? Өкпеледім! Біреуге өкпелейтін жөнім бар

«АЙ БАРАДЫ ДӨҢГЕЛЕП…» (ақын Күләш Ахметова туралы бір үзік сыр) Күләш Ахметова…  Бұл есім соңғы дәуірдегі қазақ әдебиетінің тарихына айшықты

Жасырып қайтем жарамды, Асырып қайтем бағамды. Ауылдан ұзап көрмеген Көшіріп алдым Анамды. Ауылым қалды аңырап, Айдыным қалды жамырап. Қонысым болған

Қызыларай  қартының  қалжыңы Жазға таман  ауыл жаққа ат басын жиі бұрамыз.  Бір жылы туған құрдас аталатын, қазіргі ауыл ақсақалдары  арасындағы

Атандық па батыр халық  бекер біз, Жауға  жаулық, досқа достық етерміз. Бір Атаның  ұлдары едік- Ер Қазақ, Өмір бақыт..,  өлсек

Дінтанушы ғалым да, молда емеспін. Дүниені тәрк еткен жолда емеспін. Сүннетін Пайғамбардың сүйем бірақ, Құраннан құр қап жүрген сорлы емеспін.

«Бақыт деген не өзі?», – деп бастады топ таласты. Бірі оны үйден іздеп, бірі қырдан әрі асты. Бірі айтады: «Бақыт