Әңгіме

Үйге теледидар келгенде, кітап оқуды ұмытып қалдым. Табалдырығыма көлік кеп тоқтағанда, жаяу жүруді ұмыттым. Қолыма ұялы телефонды алғанда, хат жазу

Күз айы. Сарыметеннің сары қамыстарының сыбдыры жақыннан үдеп естіледі. Қарасудың қамысы да қурады. Көне жер үйдің ішінде кішкентай бала мен

Кеше бір елдес ағам ауылға барып қайтқан сапары жайлы әңгімеледі. Жерлестерінің құрмет көрсеткені ғой қалалық ағамды құр атуға алып шығыпты

ҚАРАША Жылдың осы мезгілінде «Қараша келмей, қар жау­мас» дейді ел. Егер қар қарашаның алғашқы күндерінде түсіп, ерімей жатып қалса, халық

Малларме Бір кісінің жылқысы жоғалған. Өткен желтоқсанда жоғалған жылқылар Қазы ауылының Борлы көлінен мұз болып қатып қалған күйінде табылыпты. Бұл

Бүкіл Шығыс Алтай өлкесіне аты мәлім, мыңдап жылқы, қоралап қой өргізген, дәулетіне қыдыр қонған атақты бай Ақдәулеттің науқастанғанына да міне,

Адамдарға мына өмірді сонша қызықты және тартымды етіп тұрған құдірет – бақыт екендігі күмәнсіз шындық. Кез келген адам, бұл өмірде

Бұрын біздің ауылда жігіттер үйленерде қызды алып қашатын. Ұзату тойы болатындар сирек еді. Алып қашқанда, қыздың келісімімен, әрине. Бірақ ол

Бір күні қартайған анасынан құтылмақ болған бозбала оны орманға апарып тастамақ болады. Сөйтіп, анасын арқалап ауылдан алыстап, тауға қарай тартады.

«Тұрмысқа кеш шықтым. Оқу қудық, одан жұмыс дедік, жігітке көңіл бөлуге шорқақтау болдым. Анам емес, әкем көп уайымдайтын, «қызым сен