ҚАРАША АУЫЛ – ҚАРА ШАЛ

Қара бұлттың – қара тай,
қара тері моншақтап.
Қара сирақ – қарағай,
қарап тұрды тайсақтап.

Қара жартас бетінде,
қара тамшы секіріп.
Қара табын өтінде,
қара Бұқа өкіріп.

Қара суда домалақ,
қара балық құтырып.
Қара талды паналап,
Қарабай жүр күтініп.

Қара қазан қайнаған,
қара кемпір алаң боп,
қара жолға қараған,
қарайғанды балам деп.

Қара басын күйттеген,
қара төбет қыңсылап.
Қара қырды көктеген,
қара нөсер тұр сынап.

Қарашыл Ат секілді,
қарайғанға қырындап.
Қара дауыл жегілді,
қара бұлтты мойындап.

Қара ескегін сүзеген,
қара дауыл есіп жүр,
қара бала тізеден,
қара қақты кешіп жүр.

Қараша ауыл, қара шал,
қора айналған бүкжектеп.
Қара құмда – қара жол,
қара жидек бүршіктеп.

Қарауытқан қара аспан,
қара тулақ күйге енген.
Қара батпақ жабысқан,
қара қайыс иленген.

Қараша қаз жолымен,
қара түтін будақтап.
Қарайды аспан, қолымен,
қара бұлтты салмақтап.

Қара бұлттан ықпаған,
қара бұйра бөктердің,
қара төсін қақтаған,
қара желі көктемнің.

 

 

Нағашыбай Қабылбектің

фейсбук парақшасынан